Droga

Iść własną drogą, nie zbaczać ze szlaku,
iść wprost przed siebie po swoim deptaku.
Iść po zakrętach, pagórkach i lasach,
byle do przodu po swoich trasach.

Kroczyć po błocie, w deszczu, pod wiatr,
wytrwale do przodu nawet przez sto lat.
Biec pośród kwiatów, w radości zachwycie,
biec rozmyślając – „takie jest życie”.

Mijając innych pomagać w potrzebie,
podawać rękę myśląc o niebie.
Przysiąść czasami na wielkim kamieniu,
z dala od innych, samotnie gdzieś w cieniu.

I kroczyć tak długo jak długo się da,
bo nikt nigdy nie wie co od Boga ma.

autor

voytek

Dodano: 2008-04-25 13:50:57

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie