Droga anielicy do anioła ciemności

...nie podcinajcie żył, nie tłuczcie otoczki za drewnianą bramą, bo życie jest zbyt piękne, by je sobie samemu odbierać...

Dlaczego to zrobiła? Anielica w ludzkim ciele
Pytanie bez odpowiedzi, lecz tak bardzo boli
Kiedy o niej myślę, czuję ten sztylet, który ona czuła
Dlaczego to zrobiła? Jaki świat popełnił błąd?
Anioł ciemności wybrał właśnie ją
Opuściła żelazna bramę na rzecz drewnianej
Stłukła za nią kruchą osłonkę
Szepnął jej do ucha magiczne słowa- zrób to
Spojrzała na zbite szkło, krzyknęła ostatni raz
Teraz jest z tym, który wybrał ja na siostrę
Biały duch jej wybaczył, ale nie zapomniał
Mimo, że kartki z kalendarza pospadały
Czerwony wodospad nadal płynie i nie wyschnie
Puki szala się nie przechyli, ultrafiolet ja pokaże

autor

gaduła

Dodano: 2008-06-27 14:08:40

Ten wiersz przeczytano 703 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie