Droga do miłości
Mieszkamy tak blisko a jednak dzielą nas
dwa światy
Chciałabym wyznać co czuje zaś otaczają
mnie kraty
Nie znam Twej osoby lecz czymś Cię darze
To miłość, to ona mi Ciebie kochać
karze...
Ma dusza wciąż o Tobie pięknie śni
I chcę byś został przy mnie do końca mych
dni
Wraz z Twym widokiem jak anioła mnie
uskrzydliłeś
A w mej pamięci na zawsze już utkwiłeś
Wszyscy wiemy, że anioł żyje w niebie
Zaś czym jest niebo bez Ciebie...?!
Wielkim cierpieniem, ciągłym bólem,
samotnością?
Wciąż nieustającą znienawidzoną
bezradnością...
Lecz ja pokonam to wraz z dzielącą nas
granicą
A trwająca wiecznie miłość będzie naszą
zdobyczą...
Nawet gdy w przyszłości będę z kimś na stałe... I tak pozostaniesz mym ideałem... :*
Komentarze (5)
Śliczny wiersz.. Jak się kogoś mocno kocha to nic nas
nie powsztrzyma od tej miłości..
Bardzo mi się podoba. Będę częściej zaglądać do Twojej
twórczości
Miłość taka jak Twoja przetnie dzielące Was kraty.
Życzę powodzenia.
Ładny wiersz.
Piękny wiersz. Doskonale oddane uczucia podmiotu
lirycznego. Wiersz czyta się lekko i przyjemnie. Ładne
rymy.
Podoba mi się.
Piękny wiersz... Chciałabym umieć pisać tak jak ty :))