Droga do wolności usłana...

wyjątkowa forma przekazu

BATYST. Pozdrawiam W. :)

“niech spocznie
w ziemi
skrwawiony miecz”

i nigdy nie wydobywaj go...
Wiersz na TAK!
Pozdrawiam.:)

Lecz gdy wszelki duch uszedł bez winy...

Moniczko, do później.

dobry przekaz:) pozdrawiam

Wezwanie do pokoju. Świetny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Droga odbyta i oby wolność pozostała.

Świetnie napisałaś, mocno i dobitnie wzywasz do
pokoju. Pozdrawiam z wielkim podobaniem :)

Ciekawa i nietuzinkwa treść, jak i zapis wiersza.
Lubię takie.
pozdrawiam.

Wypada tu przypomnieć co śpiewa Zbigniew w "Strasznym
Dworze":

Źle mówicie bracia mili,
Chociaż pokój daje Bóg,
W jakiejże to rycerz chwili
Oręż swój przekuwa w pług?
Wszak obydwóch ludziom trzeba,
Pług z orężem, z bratem brat,
Bez pierwszego nie ma chleba,
Drugi broni naszych chat!
Toż u ściany naszej chatki
Jak ważności świętej rzecz,
Pod obrazem Bożej Matki,
Zwiśnie koncerz,
zwiśnie hełm i miecz!
A gdykolwiek złe nadleci,
Aby w piekło zmienić raj,
W dłoni tej nie pług zaświeci,
Gdy powoła Bóg i kraj!

Wzywać Możesz, ale tylko białe Kły ODSTRASZĄ!
:)
Ukłony dla Autorki.

Bdb, nietuzinkowy patriotyczny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Nietuzinkowe wezwanie do pokoju.
Precz z mieczem i walką, jest bezpiecznie. I oby tak
zostało :)

Bardzo inny od pozostałych wierszy o Polsce.

Piękny patriotyczny przekaz.
Pozdrawiam.
Marek