Droga donikąd

Ciekawie, świetnie napisane, jakże smutno..

Wiersz przywołuje na pamięć bolesne odczucia..."nic
śmierci nie wytłumaczy"...Pozdrawiam z serca.

Ciekawy i wzruszający wiersz o tematyce głębokiej jak
morze. Droga do nikąd do ostateznego celu była
rozpatrywana przez
myślicieli wiekami i odpowiedzi jednolitej niema. Cel
życia jest na tym padole z pytaniem co zrobiliśmy
dobrego dla narodu, dla bliźniego, rodziny, brata,
siostry, przyjaciela, sąsiada itp. O ile na wadze
dobra będziemy mieli przewagę
możemy odpowiedzieć " mój cel był spełniony, gorzej
gdy przewaga będzie
po stronie zła . Po śmierci jeszze nikt nie wrócił z
drugiego świata by ujawnić domniemane tajemnice -
utopia. Rozum
ludzki uśpiony w otaczającej naturze,
niepojete zjawiska uznaje że istnieje P. Bóg i u
schyłu życia bardziej myśli o drugim świecie - to
naturalne. Jednak
z punktu widzenia życia i celu, neleży korzstać z
darów Nieba o każdej godzinie,
prawo natury śmierci zpstawić za sobą
bo nikt nie zmieni księgi w której ma zapisaną
ostatnią godzinę życia.

wiersz zmusza do refleksji...zadumy...

NIech pomyślę, wiersz ten skłonił mnie do zadumy i
refleksji nad naszym życiem, masz rację -nic śmierci
nie wytłumaczy , ciekawie piszesz o tej ostatniej
drodze.

Twój wiersz jest szarpaniną uczuć.
Oczywiście ból jest czasem chwilą, ale też nie do
końca. Zdarza się wrócić z drogi (tej właśnie
donikąd) bo nikt nie wie jak jest z tą drogą. Mnie się
udało. Nie wiem co cię natchneło spisać tak ponure
myśli, ale ja ci rozkazuję nie waż się tak mysleć
nawet we śnie. Ciesz się każdą godziną życia i zawsze
myśl, że masz szczęście o jakim niejeden marzy.
Pozdrawienia od Julki - buziak

fajnie się czyta - a tak na marginesie
dobrze ,że wierzę w reinkarnację

Gdy dojdziemy do tego celu ostatecznego będziemy
wiedzieć czy nasze życie miało sens. Jeżeli miało to
droga jednak była dokądś

pani Magnolia nie ma drogi do nikąd ,zawsze
prowadzi...--przecież w wierszu u pani nawet w
"otchłań pociąga"...brak logiki .

Wiele dróg do nikąd, wiele do celu. Szukajmy właściwej
:)

Często zły los rzuca nas na taką ścieżkę, która
prowadzi donikąd, od nas samych zależy jak szybko
pojmiemy błąd jej wyboru.

...Wiersz pełen zadumy...budzi tęsknotę i
smutek...pozdrawiam :)

Może tak jest faktycznie,ale czym bliżej tym bardziej
się myśli o niej,a sen wieczny czeka każdego..wiersz
zmusza do refleksji i zadumy..powodzenia

Jesli nie mozemy czegos zmienic,,musimy
sie z tym pogodzic,,,snimy zyjac i w sen wieczny za
horyzont odchodzimy,,,
Powoli,,cichuto po kolei,,,
Refleksyjny ,,wzruszajacy wiersz,,
pozdrawiam serdecznie z daleka.

Noc da Ci wytchnienie w samotności,pozwoli pozbierać
myśli.

Słońce na tle niebieskiego nieba napełni Cię radością.