Droga donikąd

Gdy nie masz już dokąd się udać
Wybiegasz zatańczyć w kroplach deszczu
Chcesz poczuć na sobie łzy Najwyższego
Liczysz, że zmyją brzemię twych grzechów

Gdy biegniesz nie czujesz przemijania
Wypełniasz płuca oddechem wolności
Chcesz złożyć siebie w ofierze Bogu
Myślisz, że hojnie cię za to ugości

A kiedy zmęczysz się galopem
Upuścisz złą energię w przestrzeń
Powrócisz do domu, skąd twe korzenie
Gdzie porzuciłeś swoje serce

nie można uciec od samego siebie...

autor

Chestero

Napisany: 2006-12-26 Dodano: 2007-01-04 12:01:11

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie