...droga donikąd...

Leśną polaną echo przemknęło
krzycząc radośnie, że kochać chce,
w konarach drzew na chwilę utknęło
i dalej w świat poczęło biec.

Z sercem na dłoni obiegło pola
w sadzie wśród grusz wsztrzymało bieg,
strudzone pot otarło z czoła
za swą miłością brnęło przez śnieg.

Przez lądy, morza i szczyty gór
biegło szukając co niezgubione,
nie raz pokonać musiało mur
i upadało żalem trafione.

I powróciło skąd poszło precz,
gdzie w cieniu drzew miłość czekała,
i zrozumiało, nie trzeba biec
by w sercu radość zamieszkać chciała.

autor

smutne oczy

Napisany: 2008-08-31 Dodano: 2008-09-01 02:05:45

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie