Droga po śmierci
Dla tych co nie mają pojęcia o śmierci jak ja, a chcą sobie coś o niej wyobrazić. Mam nadzieję, że ten wiersz w tym pomoże.
Lasy spłonęły nad rzeką suchą,
a martwa cisza co wieje wokół
jak dusz martwych parę mówią
słowa co w głowie zostają.
Chodź do mnie proszę
chodź, chodź na chwilę
i nie martw się wcale
że nie znasz mnie nawet.
Pustkowie wszędzie
jak na pustyni
choć dużo ludzi
tutaj jest.
Choć do mnie proszę
nie lękaj się,
bo na tej ziemi
nie jest tak źle.
I tak idę powoli do ciebie
i naglę tęcza pojawia się
ja idę po niej, a na jej końcu
pełno radości i życia jest.
Komentarze (1)
Do śmierci nie należy się spieszyć. Bardzo ładny
wiersz, wymowny. Lekki wiersz choć przejmujący i w
swej tematyce bardzo poważny.
Dobry wiersz.