Droga prawdy
Przyszedłem na świat. I po co?
By Pan Bóg śladów mych szukał,
skradam się jak złodziej nocą
tam gdzie jest nieprawości luka.
Cierpienie do szczęścia azylem
niebiosa nasz rejestr prowadzą
gdy sercem nadziei dasz chwile,
to flance na szczęście zasadzą.
Do prawdy jest droga ciernista
z miłością przemierzać ją trzeba,
kto z krzyża na ziemi korzysta
ten dotrze z tym krzyżem do nieba.
autor
globus
Dodano: 2014-02-17 00:38:45
Ten wiersz przeczytano 1347 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Zatrzymuje Twój wiersz. Dobra refleksja. Pozdrawiam
ciepło :)
kazdy ma jakiś krzyż tu d niesienia
życie nie jest usłane płatkami róże nieraz kole nas aż
za bardzo
lecz nikt nam tu na ziemi nie obiecywał raju
pozdrawiam:)
Trzeba doświadczać życia, by nie upaść,
a ci co wygodnie, to tylko po trupach!
Pozdrawiam!
Piękne przesłanie wiersza, skłania do refleksji.
Pozdrawiam serdecznie
Droga do prawdy i raju bywa ciernista i uczy pokory.
Trafna refleksja. Niezrozumiałe są dla mnie dwa
ostatnie wersy środkowej strofy, może warto coś tu
zmienic. Poprawna forma "ze swym ", nie " z swym " .
Pozdrawiam :)
___Do prawdy jest droga ciernista
z miłością przemierzać ją trzeba,___ pięknie
powiedziane dziękuje
Wzajemnie:)
Dobranoc:)
Chwila refleksji, to coś co jest na wagę złota w
dzisiajszych czasach. Pozdrawiam.
Och, Kochany globusie, tych krzyży to bym nie
zliczyła. Dobrej nocy
skłania do zadumy pozdrawiam