Droga usłana różami...

Mężowi w rocznicę ślubu...

Stąpamy razem drogą
usłaną różami,
długą, daleką, trudną,
ranimy stopy kolcami...
Ból przeszywa głęboko,
nieraz ropieją rany,
lecz cierpienie łagodzi
zapach, aromat różany...
A płatki czule łaskoczą
atłasową miękkością...
Zerwę dziś najpiękniejszą...
i z radością... miłością...
Tobie podaruję...

Tyle już lat wzlotów i upadków...Ale wciąż razem przez trudy i znoje, radości i uniesienia...Raz się kochamy... raz nie możemy się znieść...Ale warto...dla dzieci kochanych...dla tych uniesień...

autor

Jolcia

Napisany: 2006-08-21 Dodano: 2006-08-22 00:54:58

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie