Droga życia
Idzie człowiek powoli
przez życie ciężkie i długie,
troski stają na drodze,
smutek zagląda w oczy.
Człowiek się jednak nie boi
przez życie idzie śmiało.
Marzenia to dlań pociecha
a śmiech rany goi.
Naprzód przed siebie, w dal
człowiek kroczy zmęczony,
lecz on w plecaku ma skarb,
swoje przeżycia i doświadczenie.
Człowiek nagle przystanął,
nagle zatrzymał się w marszu,
z oczu płyną łzy szczęścia,
bo dotarł do swego celu.
autor
someona
Dodano: 2008-11-21 10:56:51
Ten wiersz przeczytano 580 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
każdy kiedyś zaczyna kroczyć drogą życia, a im dalej
tym trudniejsza. ważne jednak, że się nie poddaje i
kroczy do celu. ciekawie. na +
Jak na pierwszy wiersz tu to wcale wcale na plus:)
Droga przez życie jest trudna ale na końcu jest
przystanek z napisem "koniec" i tylko mieć nadzieję,
że każdy z nas będzie mógł wtedy zapłakać ze szczęścia