Druga połowa - prawdy

Strumieniami świadomości płynie światło

typologia - ziemska fascynacja tragikomedii ciał
niczym odkrywanie intrygi galaktyk
dotykiem zaskoczenia

połowa jabłka zarumieniona wstydem
soczystej świadomej kontemplacji
ciemnej strony Księżyca

jak zabawa ze Słońcem
w chowanego,
zaćmienie.

Kim jesteś?
to nie istotne Teraz
pomilczmy proszę, razem.

sensualnie obcy, choć tacy podobni.
twa dłoń niczym moje narzędzie uwielbienia
nie napisałam - jestem - niezrozumiały przekaz

choć broniłam cię przed bólem uprzytomnienia
- ocierałam słodko-słone łzy
- karmiłam

marzeniami, popędami, kwadraturą koła
a ty gwiezdny pustelniku
Kim jesteś?

bezwarunkowa symbioza
dualizm rzekomy
hybryda jaźni
implicite

dwa serca
dwa mózgi
dwie twarze
A tylko jedno życie

opleceni w samotność
oswojeni tajemnicą ciszy
wtuleni w symetrię pragnień
milczącym dialektem nagich ciał

odwieczne Ja?
czy zjednoczone My?
szukałem jej - słowem Boga
a oto odnalazłem, prawdziwego siebie

w krzywym zwierciadle

autor

ekumene

Dodano: 2011-08-31 17:55:35

Ten wiersz przeczytano 1158 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie