drugie życie wierszy
wiersze
cierpią z wiekiem
podobnie do nas
dumając
że gniecie je tyle samotności
nader nękane
obecną chwilą
pozornie
wyczekują dobroci
i czułości
z upodobaniem zamierzchłych czasów
pozostaną szczęśliwe
odkąd ktokolwiek je pochłonie
autor
elka
Dodano: 2017-07-14 09:52:55
Ten wiersz przeczytano 1035 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
Pięknie ujęte sedno pisania poezji. Pozdrawiam
serdecznie :)
to prawda :) wiersze mają tyle żyć, ile czytań -
pozdrawiam serdecznie
Wiersze trzeba czytać
Pozdrawiam Elu:-)
wiersze mają potencjał zmiany wyobraźni lepiej je
szanować
Bo wiersze lubią być czytane ;)
Pozdrawiam :)
Czasem wystarczy je odkurzyć, wyjąć z szuflady...i
nabierają nowego blasku...pozdrawiam serdecznie,
urlopowo
Ciekawy przekaz z refleksją...
Pozdrawiam milutko:)
Witaj,
serdecznie za pamięć dziękuję.
Tan utwor też do pamięci sięga.
Tej dobrej i złej...
POdoba mi się porównania życia wierszy do ludzkiego -
fajne, trafne refleksje.
Sympatycznej niedzieli.
Pozdrawiam.
Zatrzymałem się przy Pani wierszu :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Tak to już w życiu bywa.
Mam nadzieję że będą nas czytać. Pozdrawiam
serdecznie.
Taka prawda...Wiersz, chce być czytany.:)
Pozdrawiam serdecznie :)
BDB wiersz i temat
Dokładnie tak jak piszesz Wiersze jak człowiek zyją bo
są odzwierciedleniem duszy poety
Zmkniete w szufladzie umierają
Pozdrawiam serdecznie :)
BDB wiersz i temat
Dokładnie tak jak piszesz Wiersze jak człowiek zyją bo
są odzwierciedleniem duszy poety
Zmkniete w szufladzie umierają
Pozdrawiam serdecznie :)
mam nadzieję,że będą pamiętane:)
Pozdrawiam:)