Dryfując po oceanie niezrozumienia

wiersz napisałem kiedyś na zeszycie z polskiego, kiedyś kiedyś, dzisiaj zmieniłem tylko jego sens...

Mała łódeczka dryfująca po Oceanie Niezrozumienia
szukająca portu odroczenia i małej fali zrozumienia
płynąca od lat, miotana sztormem żalu i zawiści
wypatrywała morskiej oazy pokoju i nawet nie miłości

po prostu czułości ...

mała łódeczka, która płynie, od lat pod prąd
która przypłynęła tak daleko, daleko stąd
ze świata, gdzie woda płynie powoli, a czas
idzie przez szczęściem zielony, radosny las

cudowny czas ...

dopłynęła do portu, prawie...
gdy rozpętał się sztorm, biały szkwał,
łódeczkę pochłonął Ocean i zdumiał się
nad jej wytrwałością i zrozumieć spróbował

on potężny... zrozumieć spróbował!

... wtedy był bardziej pesymistyczny, łódeczka nie wzbudziła niczyjej uwagi, a świat jej świat zamknął się w podmorskiej głębinie...

autor

p_s

Napisany: 2007-09-11 Dodano: 2007-09-11 16:11:37

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie