W drżącej ręce
Zatrzymana w pożółkłym kadrze
starego zdjęcia, spogląda na mnie
piękna kobieta, elegancka, odświętna,
jakby wróciła z wytwornego przyjęcia.
Może na kogoś czeka znudzona,
a może jest tylko lekko zmęczona?
Przyglądam się ciekawie… i czuję
zdumiona, jak przenosi mnie daleko,
gdzieś na początek minionego wieku .
Do czasu, co nadal mocno zachwyca
rozkwitem nauki, techniki i życia.
Kiedy z rozmachem w każdej dziedzinie
nowe trendy zyskały swoje własne imię.
Magia starego zdjęcia swój czar
roztaczać zaczyna… A Ty?
Prowadzisz mnie do starego kina,
takiego z czasów Charlie Chaplina.
W tle słyszę akompaniament pianina.
W powietrzu zapach, którym Chanel
swój wielki sukces drążyć zaczyna.
Ty zaś, jak aktorka w niemym klipie,
tajemniczo zapatrzona w przestrzeń,
usilnie starasz się zobaczyć, któż to,
Twoje stare zdjęcie, kołysze dziś
w drżącej, ze wzruszenia ręce?
Wiem, że z trudem mnie poznajesz.
Zmieniłam się przez te lata. Przyznaję,
jak i wszystko, co wokół nas pozostaje.
Jedno nie zmieniło się wcale, moje
serce,
gdzie stale masz swoje, ważne miejsce.
Patrzę dalej, na Twoje stare zdjęcie.
Myślami w przeszłość się kieruję.
Chciałabym bardzo, zachować na zawsze,
to co wiem i do Ciebie, ukochana Babciu,
czuję.
Poola
Komentarze (43)
Zachwycający. Jestem oczarowana lekkością cudnych
wersów. Pozdrawiam :)
Majuskuły nieuzasadnione. Wiersz to nie list osobisty,
więc po co zwroty niby-grzecznościowe? Za wiele fraz
niespójnych i wydumanych, co często właśnie tak jak
tu, prowadzi do przerostu treści... Rozumiem, że
szanujemy i uwielbiamy nasze babcie i ten ukłon też
respektuję, ale to nie zmienia mojego zdania, że
autorka sporo namieszała w tekście i starała się
uorginalniać jak najbardziej, pewnie dlatego dla mnie
całość mało autentyczna... Pozdrawiam. ☀️
Takie wiersze chociaz cieple sciskaja za serce,
kochajmy nasze babcie bo wielkie maja dla nas serce,
pieknie piszesz.
piękne słowa o Babci
widać,że bardzo byłaś z nią związana :)
pozdrawiam:)
Czytałam, czytałam i wiedziałam, że w końcu powiesz,
że to o babci :)
Pięknie piszesz.
Pozdrawiam serdecznie :)
z przyjemnością przeczytałam
Przepiękny wiersz i widać że autorka ma już bardzo
dobrze "oswojone pióro"
Z ogromną przyjemnością zawsze Cię czytam :-)
Dzień dobry, kłaniam się pięknie:
karat
Wiktor Bulski
M.N.
Dziadek Norbert
i serdecznie dziękuję, że zechcieliście poświęcić
chwilę na przeczytanie i komentarz. Nie ukrywam, że
komentarze mnie bardzo wzruszyły.Jeszcze raz zatem
bardzo dziękuję i pozdrawiam,:))
Twój wiersz przywołuje we mnie wspomnienia chwil z
moją babcią, której nie zdążyłem wszystkiego
powiedzieć...
Pozdrawiam:)
Marek
Och babcie, cudowne BABCIE.
Ja swojej zawdzięczam, że żyję. Wszystko co najlepsze
we mnie, to jej zasługa. Przynajmniej raz w tygodniu
odwiedzam ją na cmentarzu. Nie żyje już ponad 40 lat.
Piękny, bardzo piękny wiersz. Wspomnienia,
wspomnienia, wspomnienia. Pozdrawiam. Miłego dnia :))
Powiem tak: głęboka to refleksja nad którą wielu ludzi
zatrzymuje się w zadumaniu przy takim obrazku.
Przypomniałaś mi swoim wierszem, czas gdy razem z
mamą, kiedy już była starowinką, oglądaliśmy jej
zdjęcia z młodości i gdy sobie to przypomnę, widzę jej
oczy zamglone łzą nostalgii... dziękuję Ci za ten
wiersz, bo znów ujrzałem moją mamę
Wiersz ciekawie poprowadzony, z refleksją i
wyobraźnią, jednak - jakby momentami slowa padają
tylko dla samej akcji słow - ich wzajemnych związkow.
czyta się bardzo dobrze. daję głos.
Serdeczności przesylam - Poolo!:)
Ciekawy przekaz wierszem! Pozdrawiam!