A drzewa patrzą

Drzewa, one z wysoka wszystko widzą, pozdrawiam :)

przepięknie
oby tych szczerych traw wyrosło jak najwięcej
pozdrawiam serdecznie

Nie zawsze jest latwo powiedziec, co boli...a drzewa
patrza i zalamuja galezie.
Pozdrawiam:)

Metaforyka trafia do mnie.
Pozdrawiam Marce :)

Pierwsza strofa zatrzymała mnie
na długo.
Już pierwszy wers wprowadza mnie
w zadumę; "ile w nas rzek
nienazwanych wzbiera."
Przepiękna metafora.
Serdecznie pozdrawiam Marcepani.

Tu cierpisz, tam boli,
drzewa spoglądają,
życie do przodu gna,
ucieka jak zając...

Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego wieczoru :)

Wszystkiego się nie da powiedzieć, a nawet gdyby mieć
aż na tyle giętki język, żeby się dało - to warto
pewne rzeczy zachować tylko dla siebie.

Dobry wiersz... a czasem tak trudno powiedzieć co
boli...

Śliczna melancholia. Pozdrawiam serdecznie.

co za niesamowite metafory, podziwiam wyobraźnię
poetki :-)

tylko kosiarze się czają.
Pozdrawiam serdecznie

a do anuli-2 chyba każdy z nas taką "szyszkę "ma

porywem jestem myśli oczytanych
tych co tak nieraz mocno zapłakanych
istotą duszy mijam zagadnienia
te których nie pragnę spełnienia
ciałem wciąż tkwię przy śniadaniu
zerkam na szkło publiczne we własnym mieszkaniu
od nic niechcenia dupa już boli
nic się nie zmienia we mnie powoli
reakcje płyną banalnie,
a ja wciąż siedzę sentymentalnie
zanurzony w chęciach

Ciekawy przekaz. Zastanawiam sie czy nie lepiej w
czwartym wersie brzmiałoby
"by w wód tonęły odmętach."
od
"by w wodach tonęły, odmętach."?
Ale autorka najlepiej wie, co jest dobre dla jej
wiersza.
Miłego dnia:)

kolejny fajny wiersz lubię czytać Twoje wiersze
pozdrawiam