Drzewo

„Drzewo”

Wiszę sam nikt nie przyszedł zdjąć,
krew ze łzami ociekają po moim ciele, już zimne.
Ciepło uleciało, czy całe?

Wiatr smaga me barki rozciągnięte,
zmęczone, już nie chcą dźwigać.
Słońce jeszcze wysoko, ogrzewa lico zszarpane.

Mijają me miejsce, nie widzą, a krzyczę,
nie słyszą głos gubi się w zamęcie myśli- pogoni.
Nikt nie wie że tu wiszę…

Nagle pod drzewem moim zjawił się anioł,
zdjęła delikatnie me ciało, otuliła płaszczem myśli.
Jednym pocałunkiem wpuściła we mnie oddech życia.

Tuląc zmilkłe ramiona przywróciła wiarę,
kołysząc delikatnie płomyk serca.
Ścięła mój krzyż…

autor

Hunter In Darkness

Dodano: 2007-10-29 06:22:04

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie