Drzewo
Drzewo dumne wyrosłe
z zieloną koroną
wysokie pod niebios bramy
czy dzięki swojej wielkości
czujesz się bardziej nad nami
drzewo mądre ponad lasy
w cieniu złotych liści
spoglądasz na mnie sennie
czy kiedy patrzysz z góry
czujesz się lepsze ode mnie
samotne twoje gałęzie
zimą mroźną tęskną powiało
żalem opadła zielona korona
kiedy tak stoisz nago bezbronne
czujesz jak w pustkę jestem wtulona
mchem ja wyrosłam na tej ziemi
drzew zagubionych
jedwabnym posłaniem
utulam w bólu i samotności
tylko już nie patrz z góry na mnie.
Komentarze (15)
Jeżeli las to zespół drzew, to drzewo mądre ponad las,
czyli ponad drzewa, pozdrawiam cieplutko:):):)
W poezji - przyrodzie nadajemy cechy ludzkie i to jest
fajne, wyobraźnia pracuje.
W tym wierszu widzę jedną nieścisłość.
"drzewo mądre ponad lasy" - przecież las, to zespół
drzew. Drzewo mądre ponad drzewani?
Pozdrawiam :)
Te powiewy i szeleszczące drzewo. Piękny wiersz tutaj
się ukazał :) Mądre jak sowa drzewo.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie szumi to drzewo Twoim wierszem:)Pozdrawiam
Bardzo ładny wiersz, ciekawe porównanie człowieka z
drzewem...Pozdrawiam serdecznie...
przeczytałem twój wiersz z przyjemnością - bardzo
często porównujemy sie sie do drzew - różni nas tylko
czas pozycja umierania
bardzo ładny wiersz Sylwio....
ludzie są jak te drzewa pną się ramionami w górę
pięknie opisane :)
pozdrawiam:)
Bardzo dobre i ciekawe porównanie. Jesteśmy jak te
drzewa i tak też czujemy. Pozdrawiam:)
ciekawe spojrzenie na drzewo, takie z dołu, takie z
perspektywy maleńkiego człowieka...
One wszystko widza lepiej,ale nie są wyniosłe:)
Wspanialy wiersz!Pozdrawiam serdecznie+++
Natura jak życie ma swoje odbicie :)
Patrząc w górę, czy też z góry,
mieć szacunek dla natury!
Pozdrawiam!
Przeczytałam z przyjemnością. Mądre to drzewo .
Cieplutko pzdrawiam
"czy kiedy patrzysz z góry
czujesz się lepsze ode mnie" Ladny wiersz