Drzewo
drzewo
jak człowiek
rozwija się i rośnie
pokarm
czerpie z ziemi
ciesząc się życiem
lata płyną
korę pokrywają bruzdy
staje się kruche
coraz mniej
na nim zieleni
z każdej strony
choroby atakują
nie jest już takie
elastyczne
poddaje się jesieni
dokuczają
promienie słońca
z wolna chyli się ku
wieczności
a dookoła wyrasta
latorośl młoda
Autor Waldi
Komentarze (20)
:)
Fajne porównanie.
Pozdrawiam Waldi :)
Wiesz Waldku:)ja też czekam na swój pierwszy wiersz,
bo do tej pory jeszcze go nie napisałam:)
Moim największym krytykiem, jestem ja sama:)czytając
wiersze Innych, czuję zachwyt, moje
są.........:(ciągle brakuje im tego czegoś:)
więc razem poczekamy na mój wiersz:)
A taki nie wiersz może już wkrótce:)
Miłej nocy**Ucałuj Swoją Śliczną Żonę:)Piękna z Was
Para:)
Pozdrawiam i głosik zostawiam:)))
W życiu piękne są chwile...piękne porównanie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Każdy etap życia ma swój urok :) pozdrawiam
o przemijaniu z przyrodą w tle
a czas tylko w jedną stronę płynie
+ Pozdrawiam
Witaj Waldku:)
Że też taki los nas czeka:)
Pozdrawiam:)
Witaj,
jednym słowem przyroda...
Nic ująć, nic dodać.
Pozdrawiam.
Waldku! Chapeau bas:)
Przepiękny wiersz, świetne porównanie, pozdrawiam
serdecznie :)
Bardzo wiele drzew żyje o wiele dłużej od ludzi,
jakże często my je zbyt wcześnie mordujemy,
chyba do końca świata nam się to nie znudzi,
ciekawe, jak daleko tą drogą zajdziemy...
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego dnia :)
Między człowiekiem a drzewem jest różnica też:)
Waldku:)
Bo człowiek niszczy i siebie i drzewa..
Ale wiem wiem co chciałeś przekazać:)
Pięknie Ci to wyszło:)
Pozdrawiam:)**miłego dnia:)
U drzew tak jak u ludzi jedno umiera drugie się do
życia budzi... pozdrawiam
Tak jest.
Pozdrawiam :)