Drzewo

Piękny wiersz Aniu...tylko te dwie kupki powiały
smutkiem.Miłego dnia.

Zatrzymać chwile...
https://www.youtube.com/watch?v=u8F2uUoX8S4

Pięknie...

Miłego dzionka, Anno :)

Twój wiersz mocno na mnie podziałał. Jutro dam wiersz,
do którego mnie zainspirował. A na razie wklejam go do
Ciebie, jako komentarz:

Jesień

Już szaro jest i mgliście,
Minęły dni cieplejsze.
Już drzewa gubią liście,
Poeci gubią wiersze.

I coraz są piękniejsze,
I coraz są złocistsze
Te spadające wiersze,
Przez wiatr zrywane liście.

Wiatr je drogami szarga,
Niesie raz tam, raz tutaj...
Brzmi w wietrze liści skarga,
Brzmi w wietrze wierszy smutek.

Słońce w gałęziach świeci
Lecz to już dawno jasne:
Listek ostatni zleci –
Drzewa na zimę zasną.

Choć tak złociście, ładnie,
To już koniec, nie młodość.
Gdy ostatni wiersz spadnie
Poecie przyjdzie odejść.


Pozdrawiam.

Tak dużo smutku w tym pięknym wierszu... Pozdrawiam
serdecznie :-)

Dawałem życie wielu drzewom
w moim ukochanym ogrodzie.
Niektóre już umarły po to,
aby mogły rodzić się nowe.
Kocham przyrodę i Twoje wiersze
Anno.
Miłego dnia.

Aniu jak wnuczka miała kilka lat robiliśmy długie
jesienne wycieczki po lasach i zbieraliśmy lub
zrywaliśmy liście z różnych drzew, segregowaliśmy je
wg gatunków /drzew/ i umieszczaliśmy w książkach
żeby zaschły. Dzisiaj jak czytam stare książki
wylatują i patrzą nam w oczy. Tylko wnuczka jest o 10
lat starsza. Liść jak stara fotografia.
Pozdrawiam Aniu.

razem ale osobno, smutny jest twój wiersz

Witaj,

pewnie duży jest ten ogró, bo i wierszy masz wiele.

Miłego zgarniania i pisania, oraz zdarzeń dnia.

,,grabimy je
każdy na własną kupkę"

smutno tu ... a mogłoby być inaczej kupki dwie które w
jedna się złączą ...