Drzewo
W odpowiedzi na łódzkie zjazdowe hasło
Z korzenia witka pień gałązka
konar korona lekki cień
O niezliczonych liściach igłach
kwieciu dającym wiele mgnień
Przez tysiąclecia tworzy tlen
cieszy i żywi wciąż człowieka
Od dawna wiesz czym drzewo jest
więc szanuj las i nie narzekaj
A kiedy stary dąb zaszumi
młoda sosenka się wycisza
I tęsknisz wtedy do matuli
nucąc piosenkę co kronikarz
Zapisał gdy poety słowa
leciały w przestrzeń niby liście
W gałęziach nowe rosły wiersze
wysokopienne mocno krwiste
autor
mariat
Dodano: 2019-08-01 14:02:35
Ten wiersz przeczytano 3688 razy
Oddanych głosów: 68
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (78)
Wspaniały ten wiersz, i mnie dziś zatrzymał.
Drobna uwaga dotyczy załamania akcentowego w pierwszym
wersie ostatnie strofy - inwersja "poety słowa"
rozwiązałaby problem. Pozdrawiam!
Wiersz zatrzymuje Mario i skłania do zadumy.
Pozdrawiam serdecznie
Świetny wiersz.Bardzo na tak.Pozdrawiam serdecznie.
Witaj Marysiu:)
No świetnie się go czytało.Tematyka również przednia:)
Pozdrawiam serdecznie:)
...z ziarna się tworzy, próchnem ginie,
lecz nie umyka w nicość trwałą,
ono stanowi podwalinę
jest nam opoką, czyli skałą...
pozdrawiam Marysiu:))
......daje do myślenia,czym by bez nich była
ziemia...pozdrawiam.
Refleksyjny wiersz...
Pozdrawiam cieplutko Marysiu:)
hasło było - wierszy sporo - fajnie że dołączyłaś
Refleksyjny wiersz ,dobrze przekazany jestem na tak.
Jeśli tylko są zdrowe korzenie to liście zawsze się
będą zielenić... mądre przesłanie, pozdrawiam :)
A wszystko zaczęło się od drzewa... Piękny wiersz.
Pozdrawiam
Ostatnio przyroda w modzie, ciesze się że powstają tak
piękne wiersze o tej tematyce,
serdeczności
;)
Refleksyjny, piękny wiersz. Dobrego dnia Marysiu.
Pozdrawiam serdecznie
i dziękuję!
Drzewo, jako twór doskonały. ładny wiersz.Mario.
Pozdrawiam
Wiktorze - podoba się i nól w ocenie?