Drzewo takie, jak ja
Jestem młodym drzewem.
Mam gładką, jasną korę
z popękanym rdzeniem.
Kwiaty stanowią mą urodę.
W słońcu liście błyszczą,
w sercu mrok sieje spustoszenie.
I choć drewniane kości trzeszczą,
urok kwiecia wpędza w osłupienie.
Drzazgi wbijają się w duszę,
i cóż, że ptak przysiadł na gałęzi,
zagłuszając beztroską ciszę.
To nie on spędzi życie na uwięzi.
autor
Ewa27
Dodano: 2013-02-20 17:35:12
Ten wiersz przeczytano 1085 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
smutno o samotności jednak miło się czyta ;))
Smutny ...przepełniony żalem i tęsknotą...pozdrawiam
:)
Smutny wiersz i ładny. Pozdrawiam