Drzwi do Boga
Jesteś mą poezją
tkwisz we mnie
nieustępliwie głębią oceanu
wysokością gwiazd na niebie
Jesteś na szczytach gór
w nurcie rzek
w kwiatach i krzewach kwitnących
w kasztanowcach i wierzbach płaczących
Jesteś twórcą ziemi
co płodzi zboża i okopowe
Rodzisz tęsknotę i wypatrujesz
złotych promieni słońca
I wodzisz myśli rozchwiane
wiatrem niepewności
stoję u progu drzwi
prowadzących do Ciebie Boże
autor
Xenia1
Dodano: 2017-12-02 07:10:58
Ten wiersz przeczytano 3444 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (90)
Xeniu! - Smialo to powiem: niesamowiecie piękny
wiersz.Nie żartuję - mnustwo pięknych spostrzeżen, ale
mnie - zdumiało to - jakże piękne, oczym wie kady -
"tworca ziemi, co rodzi zboża i OKOPOWE" -Jakiż wielki
przekaz w tych cukrowych, w tych kartoflach i
burakach. Caly wiersz - doskonały. Gdy czlowiek już ma
blisko do Niego - to dobrze wiedzieć, że On - jest.
Pozdrawiam serdecznie! - Szczęśc Boże:))
Leon Nela dziękuję za komentarz. Pozdrawiam
serdecznie. Biletu jeszcze nie mam.
Drzwi do Boga jeszcze długo pozostaną dla Ciebie
zamknięte.
Piękny wiersz, przeczytałem jeszcze raz.
Ślę moc serdeczności w niedzielę :)
Karatku dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam serdecznie.
Waldi1 myśl pozytywnie. Pozdrawiam serdecznie z
uśmiechem, miłego dnia źyczę.
Dziadku Norbercie dziękuję za życzenia i komentarz.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem, miłego dnia źyczę.
Witaj Biały Wilku dziękuję za miły komentarz.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.
Witaj Xeniu, serdecznmie i cieplo, pozdrawiam.:)
Zosiaczku dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.
Zosiaczku dziękuję. Pozdrawiam serdecznie.
ładny, refleksyjny wiersz w osnowie wiary+:)
pozdrawiam serdecznie
Stello-Jagódko to jest nieuniknione. Pozdrawiam
serdecznie.
Koplido dziękuję za komentarz. Pozdrawiam serdecznie.
Arku Woźniak postaram się. Pozdrawiam serdecznie.
Promyku Słonka miłe to słowa dla serca. Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem, miłego wieczoru źyczę.