Drzwi do Boga
Jesteś mą poezją
tkwisz we mnie
nieustępliwie głębią oceanu
wysokością gwiazd na niebie
Jesteś na szczytach gór
w nurcie rzek
w kwiatach i krzewach kwitnących
w kasztanowcach i wierzbach płaczących
Jesteś twórcą ziemi
co płodzi zboża i okopowe
Rodzisz tęsknotę i wypatrujesz
złotych promieni słońca
I wodzisz myśli rozchwiane
wiatrem niepewności
stoję u progu drzwi
prowadzących do Ciebie Boże
autor
Xenia1
Dodano: 2017-12-02 07:10:58
Ten wiersz przeczytano 3417 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (90)
Tak wyrazisty wiersz, że łatwo można się w niego
wczuć! Pozdrawiam z uśmiechem :)
Witaj Bronisiu diękuję za czytanie. Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem, miłego dnia źyczę.
Turkusowa Aniu dzięki za komentarz. Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem.
Przyjdzie na to czas... :)
Pozdrawiam.
Ewaes dziękuję, robią co mogą przetaczają mi krew.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem, miłego dnia źyczę.
Musimy wszyscy tam stanąć.
Pozdrawiam, Xenia:)
Witaj Krzemanka dziękuję za komentarz. Pozdrawiam
serdecznie z uśmiechem.
Wszyscy stoimy u progu tych drzwi, bo nie wiadomo
kiedy się dla nas otworzą. Ładnie napisane.
Zefirku dziękuję. Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.
na razie zamknij drzwi i wyrzuć klucz.
masz jeszcze przed sobą tyle wierszy do napisania.
pozdrawiam i zdrowia życzę :)
Witaj Xeniu.
Bardzo, bardzo jak dla mnie poetycki wiersz, to piekna
liryka.
Pozdrawiam i zycze jak zawsze, wszystkiego dobrego.:)
Droga do Boga podobna zawsze jest prosta i pewna
tylko nasza wiara zachwiana często i wykrzywiana przez
różne pokusy.
I kiedy przyciśnie lub przed oczami stanie specjalny
posłaniec
wtedy
trzeźwiejemy i widzimy więcej niż
przedtem.
Taki los człowieczy - całe życie między Bogiem a
diabłem.
piękna refleksja - wiersz pisany z wiarą kiedyś tam
wszyscy pójdziemy do tych drzwi Boga :-)
pozdrawiam serdecznie
Irysku& dziękuję za komentarz. Pozdrawiam serdecznie
z uśmiechem.
Witaj Xeniu:)
Już masz miejsce chyba zaklepane ale w razie czego to
jeszcze nie teraz,dużo później:)
Pozdrawiam:)