Duma
Zmywam łzy z parapetu,
w głowie trochę zamętu
mam
Niszczę kartki życiorysu,
w życiu trochę kryzysu
mam
Płaczę nad matki imieniem,
nic w tym już nie zmienię
nie
Inni budują kryształowy pałac,
ja zamieszkuję dumny szałas
tak
nie zmyłem kurzy
nie zastrzeliłem psa
nie nabiłem Cię na hak
jesteś wolna, jak ptak...
autor
Papa Gorgio
Dodano: 2009-07-14 21:03:58
Ten wiersz przeczytano 604 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
cierpienie dumę wyzwala większą Bardzo wzruszył mnie
wiersz ot stanowczość to takie męskie a może kocha?
Dobry wiersz tylko hak to tak bardzo brutalne Plus
Pozdrawiam
wyrazisty obraz dumy,ale i cierpienia.Dobrze
napisany.Pozdrawiam.