Duma
jeśli nie dokończymy
dokończą za nas
tak tworzy się historię
nie będziemy martwi
w pamięci
w pomnikach
w zapiskach
i w kosmosie również
nasze prawnuki kochane
polecą w gwiazdy
i zamieszkają w nich
na jakieś nowej planecie
choć nie będziemy
na to patrzeć
ale i tak
duma nas rozeprze
w ich sercach
tak jak dziadów
pradziadów rozpiera
będąc w naszych
autor
gabriel123
Dodano: 2021-03-16 17:13:45
Ten wiersz przeczytano 692 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Dumna jestem ze swoich Dziadków,
Mamy, Siostry, bardzo.
Kim byli. Jacy byli.
Jakimi ludźmi. Dobrymi. Pięknymi.
Wiersz bardzo mi się podoba.
Dobry refleksyjny wiersz...pozdrawiam.
choc nie będziemy widzieć, to możemy sobie wyobrazić,
niech duma nas rozpiera, nasza krew z krwi dziadów
wciąż będzie płynąć z pokolenia na pokolenia, oby z
rozsądkiem a nie wstydem,
serdeczności:)
skłaniasz do refleksji...
pozdrawiam gabrielu :)
Mieć swój udział w sztafecie pokoleń...
ciekawe to przekazywanie dumy...
Pragnę, by moje wnuki mogli być dumni ze swoich
przodków i z przeszłości kraju, którym żyją. Nie
musieli ponosić konsekwencji popełnionych błędów.
Miłego i udanego wieczoru:)
Dobra Twoja refleksja Gabrielu. Na dobre się nie
zanosi. Serdecznie pozdrawiam.