dumna brzozo..
Rozłożyłaś swe ramiona
jak dostojna dama,
brzozo dumna i milcząca
stoisz w polu sama...
Byłaś powiernikiem niemym,
szemrząc cicho
tęsknotą mi drżałaś,
smutne ramiona ku ziemi
nad losem mym w bólu składałaś...
W konarach twych się schowam,
uczucie tam skrzętnie skryję,
tajemnicy mej dochowasz
teraz ty wiesz,
dla kogo moje serce bije...
Dumna brzozo milcząca,
tobie dziś dziękuję,
przyjacielem serca jesteś,
w twych ramionach zawsze
spokojna się czuję....
Komentarze (20)
Smutny wiersz i smutne, że brzoza przyjacielem, a nie
człowiek...
Pieknego masz powiernika Twoich zmartwien i radosci
...i kiedy trzeba ramieniem przytuli...Szkoda ze kolo
mojego domu nie ma brzozy...i do Polski daleko tam
gdzie rosna najpiekniejsze.../
brzoza to piękne drzewo tego świata i ja uwielbiam je
i wiele w nich skrywałam i skrywam zostawiam swój głos
Dobrze miec takiego powiernika-nie zdradzi, wyslucha ,
zaplacze... Sliczny wiersz
Romantycznie w pełni zaufania powierzasz swoja
tajemnicę temu ciepłemu w uczuciach drzewu. Oby brzoza
swoimi czarami zrealizowała marzenia szczęścia ,
umocniła je.
Domyślam się,że w ramionach brzozy można mieć
większego przyjaciela niż w człowieku.Ona nie zdradzi
powierzonych tajemnic.
Pewnie zobaczy i coś więcej. Bardzo podoba mi się twój
wiersz, jego mikroklimat.
Zobacz co sie narobilo, napisalismy wiersze na ten sam
temat. Wcale sie nie dziwie, bo temat doskonaly -
zupelnie sie z Toba zgadzam.
Brzozy kocham całe życie...ale ta twoja wydaje mi się
być jakaś smutna, chociaż skoro powiernikiem się stała
to już zaplusowała
Drzewa przez to że nie mówią stają się często
powiernikami naszych tajemnic zwłaszcza sercowych.
Śliczny wiersz pisany sercem.Piękna forma i treść.
Wiersz o drzewie,brzozie białej, w delikatne cętki
czarne.Przyjaciółce,koleżance,powierniczce
przewspaniałej.Przytulać się do niej trzeba ,bo
energii wiele daje .Z nią jest jakby w raju.Leciutkim
piórem wiersz napisany,ciepły,spokojny.
Brzoza - niemy powiernik i przyjaciel serca. Ma
rozłożyste ramiona, którymi okrywa wszystkich, którzy
się do niej przytulają. Ładny wiersz, rozmarzyłam się.
powierniczka brzoza jako główna bohaterka wiersza -
bardzo udana personifikacja - i ładny wiersz.
Brzoza powiernik , w jej ramionach dobrze sie czujesz-
bardzo piękny doprawdy ten wiersz, tak pieknie o
brzozie piekny dostojnym tajemniczym drzewie.
Delikatne pióro, leciutko , wiersz robi wrażenie.
Super !!!!!! dzb
… brzoza nie tylko jest pięknym drzewem w swojej
biało-czarnej krasie ale roztacza i pozytywna energię
dla Tych co przebywają w jej otoczeniu...
Niech wyszepcze, niech wyszumi szczęście dla Ciebie...
:)