Dumny

Czasem mam ochotę umieścić na łyżce
wszystkie swe wspomnienia, niby to dla żartu
i ze sztućca strzelić - jak kot szponem myszce,
zapewnić im drogę do tysiąca czartów!

Niech krople padają, a ja parasolem
okryję się idąc przez deszcz tych szkodników,
zostawię na wieki w ich żałosnym kole
problemów z ołowiu i z siarki bez liku.

Spokój wtedy znajdę, lecz gdzie "ja" zostanie?
Dzień w dzień tak wybieram dumne pamiętanie...

autor

Sigul

Dodano: 2006-10-06 07:57:51

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie