DUSZA
Dusza...
Lustro mówią: jest zwierciadłem Duszy,
Czymże zatem jest ma Dusza?
Beznadziejną pustką?
-na którą patrzę co rano,
Zastanowieniem?
-które maluję się na mojej twarzy,
Obojętnością?
-dawaną w prezencie innym,
Nie...bynajmniej!
Dusza to życia towarzyszka,
Co ciału nadaję charakter,
Niematerialna lecz żywa,
Nierealna lecz prawdziwa,
Do granic człowieczeństwo wypełnia,
Pozawala rzeczy nazwać po imieniu,
Choć sama...
Nienazwana, nieokreślona, niezbadana,
Przypuszczam że szczęśliwa.
autor
chrzestna
Dodano: 2011-03-13 14:19:20
Ten wiersz przeczytano 1174 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
żadnych rewelacji, powiało nudą
pięknie nazwana dusza człowieka ...żyje w nas i jest
piekna ...pozdrawiam ciepło
Nie na darmo się mówi w zdrowym ciele zdrowy duch :)