dusza

Jak tonący duch,który niewidzialną ręką
chwyta sie brzegu,
który tak jak on nigdy nie istniał

Duch kocha z wyciągniętym nożem
na wypadek,gdyby ktoś
zbliżył się odrobinę za bardzo

Duch płacze,bo zranił się o innego ducha.
który jest tak podobny...

Duch oparł się o krzesło bez oparcia
i runął w przepaść,
ale jest duchem dlatego nigdy nie umarł
i nie dotknął dna - za bardzo

Duch nie może zamknąć oczu,
bo jego powieki są przezroczyste
Duch musi patrzeć - wiecznie

Duch uciekając skrył się w ciele człowieka
Wreszcie mógł pocałować usta śmierci
czarne i suche jak węgiel

dla Ciebie, nie wiedzącego o niczym, bo tak bardzo...

autor

dj.DoHotka

Dodano: 2007-11-17 14:07:46

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie