Dusza
Dusza
- zgubiona miedzy dniem a nocą.
Ten strach w oku, tam łzy sie gromadzą.
Dusza
- stracona, a między nią stoją,
ciężkie nastroje i głuche słowa.
Dusza
- paradoksalnie ukojenia w rozpaczy szuka
Krzyczy i wola i złość z duszy jej
bucha!
Dusza!
Najgorsze pamięta lecz nikt jej nie
słucha.
Jest tylko serce i rozum, a gdzie
jest Dusza ?
autor
paradoksalnie
Dodano: 2018-10-09 09:24:37
Ten wiersz przeczytano 584 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Interesujący wiersz, pozdrawiam :)
hmmm... wołanie pełne rozpaczy...
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/imprezowicze-486090
O sercu i rozumie na wesoło :)
Ciekawie piszesz :)
Refleksyjny wiersz.
Jest ciało, serce, rozum,
i jest nieśmiertelna
ważąca 21 gram Dusza.
Dobrego dnia:)
Dość mało zważywszy ile wazy człowiek :)
:P 20 gram duszy
A może jednak jest dusza?
(podobno ją nawet zważyli)
:)
Po śmierci są tylko robale :))) Wiersz jest rymowany,
nie biały :)))
Nauka też uczy że nic nie ma po śmierci ,zatem jak
wyglada nicość ?
Bo nauka utwierdziła ludzi w przekonaniu , że dusza
nie istnieje i to są skutki.
Milego wieczoru życzę.
Bardzo polubiem ten wiersz, bravissimo:)
Dobre pytanie, może się dowiemy gdy już koniec
nastanie... pozdrawiam :)