DUSZA KALEKA
Idzie sama z daleka
Idzie dusza kaleka
Z ran stworzona
W rany zamieniona
Dusza grzechów nabyta
Po śmierci tylko utyka
Do nieba nie przyjęta
Teraz wiecznie przez Boga przeklęta
I wraca do siebie
Wraca na Ziemię
Łza ją ogarnęła
Przebaczenia się podjęła
Dusza błąd swój zrozumiała
I do czyśćca drogę miała.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.