DUSZA NIEPOKORNA
Coś mnie dusi i przytłacza,
tak mi w mojej skórze ciasno.
Dusza mi się gdzieś wyrywa,
ja się biję z myślą własną.
Dusza tańczyć chce szalona,
biegać chce jak małolata,
wzbić się w górę nad obłoki
i przelecieć kawał świata.
Nie pojmuję już niczego,
już mi moja dola zbrzydła.
Czy niczego nie dokonam,
życie mi podcięło skrzydła?
Jak bym chciała już spoważnieć,
przecież mam te swoje lata.
Tak na oko wszystko dobrze,
tylko dusza wciąż rogata!
A madonny jedna z drugą,
ich pobożność świat zachwyca,
patrzą całkiem przerażone,
jak ja wyję do księżyca.
Tak mnie szarpie coś od środka,
ale niech to porwie licho!
Muszą mi wystarczyć wiersze,
więc je sobie piszę cicho.
Komentarze (24)
Moglabym sie pod tym wierszem podpisac, moja dusze tez
czasem gdzies goni, choc latek mi nie ubywa....
Och rogata ale bogata ta dusza.
Bardzo ładnie Duszo niepokorna.
Wspaniale napisany wiersz. Można się zaczytać.
szalej w kolejnych wierszach bo ładnie to robisz
wiersz w swej treści przedstawia analizę
dróg ciała i duszy i poszukiwania wspólnej która
będzie uspokojeniem dla niepokornej duszy
w wersach
"muszą mi wystarczyć wiersze
więc je sobie piszę cicho"
znalazło się uspokojenie
Jak dusza rogata wyrywa sie z ciasnoty to nie można
jej więzić, niech lata dokąd może. Pozdrawiam.
Bardzo ładny z frywolną nutką, wiersz. Milutki w
odbiorze.
Dobrze ciekawie napisane podoba się pozdrawiam :)
Bardzo ładny wiersz..pozdrawiam..
Bardzo mi się podoba ten wiersz :)! widzę że pokrewna
mi dusza ( rogata ) eh, jak chciałoby się rozruszać
oderwać od szarości od tego ciągłego zabiegania ...
podoba mi się w wierszu dynamika, radość, energia -
lubię czyta takie wiersze - pozdrawiam
Ja też z podobnego powodu wzięłam się za pisanie
wiersz:)
odrobina szaleństwa w życiu jest potrzebna...bardzo
sympatyczny wiersz
..piękne te twoje "duszowe" pragnienia pewnie będzie
zmiana pogody albo jakiś gość...
wiersze nie ucierpiały z tego powodu,więc pozwól duszy
poszaleć...będą następne...
W wesołym, niepokornym klimacie i bardzo sympatyczny
wiersz...