DUSZKA

Dawno temu,za siedmioma górami,
siedmioma Państwami i siedmioma rzekami,
mieszkała w bloku
Dziewczyna z pięknymi oczami.

A oczy jej lśniły jak gwiazdy na niebie,
lecz ciągle płakała,
bo mimo pięknego spojrzenia,
nie była zadowolona z siebie.

Chciała być kwiatem-piękna cała.
Lecz w kółko narzekała,
bo mimo wielkich oczu,
nie widziała tego co już przecież miała.

A miała tak dużo,serce gorące,dobre spojrzenie,
wspaniały charakter i talentów wiele,
lecz była chora...
I to bardzo zmieniło,jej na życie patrzenie.

Teraz już zawsze wielkimi oczami,
w okół siebie i za sobą,
dniami i nocami
będzie się rozgladać za śmierci śladami.

autor

Duszka

Napisany: 2006-10-29 Dodano: 2006-10-30 10:52:54

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie