o duszy
wrażliwa dusza pragnie piękna
usycha zwarta w kleszcze życia
bez piękna serce duszy pęka
gdy sztuki sedna brak do picia
wrażliwej duszy nie dość nieba
co powszednieje każdym rankiem
jej dynamiki, zmiany trzeba
wieczności trzeba być odłamkiem
wrażliwa dusza nie ma miejsca
tak w czasie, jak w przestrzeni
nie ma, a wyróżnikiem jej kalectwa
jest egzystencja tu na Ziemi
autor
masz4
Dodano: 2009-03-07 00:00:24
Ten wiersz przeczytano 1795 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Ciekawy temat o duszy z znakiem zapytania? ostatnie
zdanie myślę że jest trafne - egzystentcja jest na
ziemi i trzeba
korzystać z dóbr natury dopóki życie trwa.
W różnych wyznaniach jedni wierzą że człowiek ma duszę
inni zaś nie. Czarny kot w ciemni okrzyczany że jest
biały trzeba wierzyć - trudny temat.
piękny i delikatny wiersz, pozdrawiam
Wrażliwa dusza, choć czasem niezrozumiała przez innych
i tak ma w sobie bogactwo...
ważny temat opisany w treści wiersza
szczególnie gdy zważymy że jest to okres postu moment
nad zatrzymaniem i zastanowieniem się nad stanem
wrażliwości swojej duszy bo posiada ją i mały i wielki
...może i masz rację...serce mojej duszy pęka kiedy
widzę nieszczęśliwych,biednych,chorych i nie mogę im
pomóc kiedy zaś widzę piękno przyrody cieszę się że
taki piękny świat...
Dusza pragnie tego co najważniejsze a ciało ją
zniewala.
Ja wierzę, że każda dusza jest wrażliwa, jedne się z
tym obnoszą, inne skrywają. Dobry wiersz o człowieku
Prawdziwa dusza sama w sobie jest piękna.Pozdrawiam