Dwa
Tak blisko
wtuleni w siebie
w słońcu i w deszczu
w mroźne i upalne dni
tak długo razem
na dobre i na złe
nie wiem co się stało
rozstali się na zawsze
co ich rozdzieliło?
leżą powalone tą samą siłą
każde w inną stronę
umrą bo tak im pisane
-dwa drzewa
autor
I s k i e r k a
Dodano: 2009-09-12 12:38:22
Ten wiersz przeczytano 756 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Ale na pewno były korzeniami splecione...+
Drzewa stały..ale jak długo rosły?Co to potrafią
zrobić huragany i kataklizmy..w jednej chwili,ale taka
jest przyroda..powodzenia
dwa drzewa razem. pięknie. pozdrawiam ciepło :)
Drzewa umierają stojąc :) pozdrawiam
W tytule mogłaś dodać" dwa drzewa"...wiersz podoba mi
się.Interesujący.Zakończenie zaskakuje...+
drzewo to symbol siły...śmierć zaglada wszędzie....
Dwa drzewa silne były lecz falą wiatru się poddały .
Piękny opis .
Drzewa są dobrą metaforą dla ludzkiego
życia...(zmieniłabym tytuł np.Razem)pozdrawiam:)
tyle przetrwali wspólnie-finał smutny,ciekawe ujęcie
tematu,pozdrawiam
ciekawa interpretacja :)pozdrawiam ciepło