Dwa Brzegi Rzeki
Wtuleni w siebie,
wpatrzeni w dal,
razem idziemy przez życia bal.
Oboje dla siebie jesteśmy wsparciem,
mostem na rzece łączącym dal.
Dwa brzegi rzeki złączone są,
przyjaźnią, miłością, szacunkiem ich
dom.
Na przekór wszystkim i losom złym,
w splecionych rękach trzymają zły.
Pomiędzy nimi kłody spuścili,
by spływem rzeki podzielić brzegi.
Płynąca woda podmywa brzegi,
by zwiększyć dystans, jaki ich dzieli.
Dusz przyciąganie wzajemne sprawi,
budowę mostu między kochankami.
Żyć będą wiecznie wtuleni w siebie,
razem wpatrzeni jak na obraz w wietrze.
autor
Stilgar
Dodano: 2007-05-17 00:00:57
Ten wiersz przeczytano 742 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Niech juz tak zostaną na zawsze w siebie wtuleni.
Jak pieknie..zyc beda zawsze wtuleni w siebie..Tylko
niech wrzuca szybko do rzeki to,co zlego trzymaja w
rekach-to juz przeszlosc.Niech odplynie w dal.
Ten most juz istnieje nie musisz go budować...tylko
kochaj a ujrzysz połączone brzegi......pozdrawiam...
"Na przekór wszystkim i losom złym,
w splecionych rękach trzymają zły.' - ?????