Dwa oblicza
skrywasz w głębi uczucie wokół fałsz i
zepsucie
stan ten gnębi i nęka ciernie w wnętrzu to
męka
kłam obłokiem się kłania pełnię słońca
zasłania
oczy patrzą przez mgłę to nie jawa lecz
sen
serce bije w otchłani niczym dusza w
zaświatach
stojąc chwiejnie na grani przemijają twe
lata
patrzysz w bratnie dusze i przeżywasz
rozdarcie
kłamstwa męki katusze wciąż wracają
uparcie
w myślach ta sama zjawa chyba błądzę w
otchłani
życie albo w życie zabawa czego nie ma tu
granic
ból przygniata duszę jak tłok sprężone
powietrze
ciągle miotać się muszę jak topola na
wietrze
czego białe jest szare czego czarne jest
siwe
czemu tracę wciąż wiarę w życie piękne
uczciwe
Komentarze (13)
..... + ..... :-) Och życie...Piękny
refleksyjny wiersz....
Te słowa są takie bliskie chyba każdemu i dlatego
pozwoliłam sobie je zacytować...
ciągle miotać się muszę jak topola na wietrze
czego białe jest szare czego czarne jest siwe
czemu tracę wciąż wiarę w życie piękne uczciwe...
Nie tylko Ty szukasz odpowiedzi na te pytania.
I ja też dzielę się tu taką myślą...
Cyt. Życie każdego człowieka jest drogą ku samemu
sobie, próbą znalezienia drogi, zaznaczenia ścieżki.
Żaden człowiek nie był nigdy w pełni samym sobą, lecz
mimo to każdy ku temu dąży, jeden w mroku, inny w
światłości, jak kto umie.
Pozdrawiam serdecznie:)
Henio proza życia czasem nas przytłacza.Tracimy wiarę
i nadzieję.Są jednak dobrzy ludzie na tym świecie.
Piękny! wartościowy wiersz!
Pozdrawiam serdecznie:)
Witaj!
Zgadzam się całkowicie z Tesss,
ciekawy, refleksyjny, samo życie!
Serdecznie pozdrawiam.
Zycie jest pelne radosnych wspomnien, tesknot,
nadziei ale tez smutku, cierpienia i lez.
Ciekawy refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam cieplutko.
Twój wiersz zabrzmiał jak tekst do hip hopowej
piosenki. I opowiada o wewnętrznym rozdarciu młodego
pokolenia. Ładnie. :)
Życie ma różne oblicza. Najważniejsze aby umieć się w
nim zrealizować. Czasami tak jest, że tracimy wiarę
nie mogąc odnaleźć się w rzeczywistości. Ciekawy
wiersz. Pozdrawiam:)
Najtrudniej być uczciwym wobec siebie! Pozdrawiam!
Hmmm... "życie albo w życie zabawa czego nie ma tu
granic" - prawda.Wymowny, refleksyjny wiersz.
Cieplutko pozdrawiam
Jak u romantyków trochę metafizycznie. Dusza przeżywa
katusze. Odzwierciedlasz też kondycję społeczeństwa
duchowe załamanie. Pozdrawiam
zawsze jest jakieś drugie dno:) Bardzo udany,
wartościowy, przeczytałam z przyjemnością:)
Dobranoc.
tyle kłamstwa obludy
życie w teatr zabawa
a tu serce rozpacza
bo w nim ciągle obawa
pozdrawiam wieczornie