Dwa światy

żyje w dwóch światach równoległych
Stare z Nowym plącze sieć pajęczą
piję poranną kawę czas za szybko ucieka
by się odnaleźć w małych rzeczach
i samej sobie nie zaprzeczyć

światy tak rozległe, ogarnąć trudno
czasem myślę, że żyję w koszmarze
gdzieś ziemia się trzęsie - tragedia
gdzieś powódź zalewa ludzki dorobek
to znów gdzieś skandal jakaś afera
ktoś kogoś zabił lub godność sponiewierał

żyjemy jak marionetki w rękach szaleńców
reklamy działają na podświadomość
każdy ma swoją prawdę do kogo mieć żal
chyba tylko do swojego odbicia w lustrze
gdy się zderzają dwa światy
bo media robią swoje - wyślij sms-a
będziesz bogaty a w noc bezsenną
„po co spać jak można grać”

stara miłość umiera nowa do pieniędzy się rodzi
i jak tu żyć by innym nie szkodzić?

autor

ESTERA60

Napisany: 2010-01-04 Dodano: 2010-02-04 08:52:51

Ten wiersz przeczytano 738 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie