Dwa talary

Zawsze zmuszasz do zastanowienia, zadajesz mądre
pytania.

to pytanie wielkiej wagi...co za sobą zostawiamy?
pewnie parę diamentów( dzieci) ale i trochę popiołu(
wszystkie popełnione błędy)

Zawsze z przyjemnością do Ciebie zaglądam, oprócz
pewnej 'egzotyki słowa' ciekawe treści 'nosisz'.
Pozdrawiam serdecznie

Takie mysli kazdemu chodza po glowie...najlepiej
zostawiac dobrych uczynkow diamenty.

Tobie Bóg dał talent bys wiersze pisała i swoja poezja
wciąz go wysławiała.

Piękny i jak bardzo mądry Twój wiersz!

Witam Pana Górala
Jak już pisałem trudno mi wyrażać opinię o gwarowych
tekstach bo są słowa których nie rozumiem ale jestem
pod wrażeniem "śpiewności" tekstu.
Dziękuję za kom pod moim tekstem, jest Pan bardzo
mądrym człowiekiem "Góralu" bardzo.
To wielkie słowa i całkowita racja ale tak trudno się
w nich spełniać każdego dnia.
Jeszcze raz wielkie dzięki :)

Oj! Skorusiu już nieraz Ci pisałam,że kto jak kto, ale
TY to masz wielki talent=dar Boży. Pozdrawiam.

Trudno o jednoznaczną odpowiedź, zawsze wydaje się, że
można było zrobić więcej.

Ha! Ja się staram takim "Talarem" być cały Boży
czas!!!

Ciekawie to po góralsku rozprawiasz.I na dodatek
refleksyjnie:))

Ja swoje talary zamieniłem na dwa diamenty... na
moje dzieci :)

Wiersz wyjęty żywcem z Ewangelii. Pięknie
przedstawiona przypowieść o talentach. Pierwszy raz ją
słyszę po góralsku i w dodatku wierszem...

Popiol jednak jest mi blizszy niz diament,wszak z
niego powstalam

Diamentem dla każdego może być różna wartość, a i w
popiele można znaleźć pozytyw - użyźnia.