dwa wróbelki

Romansują ze sobą,
pod każdym drzewem,
za gałązkami się zabawiają,
gdy kwiaty kwitną, one się godzą.

Och, jaki piękny widok ptaków,
że aż zapiera każdy dech,
i o żeby wspomnieć, że też ssaków,
gdzie są one jest i mech.

Taka miękka wykładzina,
zielenią swą już kusi,
dzikie pląsy, ach zaczyna,
że aż wewnątrz miłość dusi.

Chce się kochać o poranku,
i na zawsze z tobą być,
a codziennie tak na ganku,
z tobą wlec słońca nic.

Czy mój drogi chcesz tyś tego,
jam nie zmuszam miły cię,
tylko pragnę ciebie jedynego,
bo to zawsze, się to wie.

A jeśli tak, czy masz za złe,
żem jak drapieżnik chwytam cię,
widisz młody, że to życie jakieś mdłe,
ale we dwójkę lepiej, czy zgadzasz się?

autor

nonmortuus

Napisany: 2016-03-24 Dodano: 2016-03-24 20:09:15

Ten wiersz przeczytano 1181 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie