Dwadzieścia lat później...

Julio
Romeo

Tak staliśmy wtedy razem
Pamiętasz to?
Zanim twe zielone oczy przesłoniło bielmo czasu
Zanim moje krucze włosy nie pokryły siwe pasma

I zielone oczy błyszczące w jasnym słońcu
Czarne włosy jak skrzydło kruka

Zapach miłości jest nie do zapomnienia
Kolejny banał młodości?
Lubię popołudniowe drzemki
A ja wieczory z krewnymi i gośćmi

To było takie romantyczne
Psychodeliczne? Schizofreniczne?

Nie można chyba podbijać świata
jedynie serca zachłannością?
Gdy dzieci rosną zdrowo
Co u szanownej małżonki?

autor

RuchomeObrazki

Napisany: 2006-10-22 Dodano: 2006-10-29 10:07:03

Ten wiersz przeczytano 363 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie