Dwie Bajki
Dwie bajki które łączy jedna treść
I serce które pyta o miłości sens
Dwie historie - która warta spełnienia?
I choć inne podobne wspomnienia
I ona która kocha i kochaną być chce
Lecz miłość wymierza policzek mówiąc NIE
Już zamyka swe oczy zmęczone...
Po twarzy spływają kolejne łzy słone...
W pierwszej jej łzie ten który to zrobił
Rozkochał uśmiechem spojrzeniem uwodził
Gdy w tańcu coś szeptał to zrozumiała
Że już go kocha - choć wcale nie znała
Z drugą łzą spływa ten co pod gwieździstym
niebem
Tańcząc przytulał mocno do siebie
I choć się ona opierała
W jego spojrzeniu siebie ujrzała
A teraz swe oczy szeroko zamyka
I brzmi w jej uszach miłości muzyka
I głośny brzmi ambaras
Jak można kochać obu naraz?
Komentarze (2)
dylemat. ma wiersz lub poeta.. prawdę mówi wiersz
dwóch się nie da nawet w bajkach zawsze jeden jest
umiłowany .Przekorny dobry wiersz
Piękny wiersz,naprwde myśle,że masz wspaniały talent
:) cudo