Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

dwie rozkosze

przez moją ciszę
wzdłuż ramion smutku
przeszedł dreszcz wspomnień
w półmroku wiszę

noc wartę trzyma
jakże struchlała
ze snu odarta
przedświt ją wzywa

zachwyt się kładzie
na mą kobiecość
pieści nieśmiało
wzdycha w nieładzie

nagle zbudziły się dwie rozkosze
porozplatały pragnień warkocze
w tańcu złączyły noc ze świtaniem
i smutek umarł na wieki amen

znów me ramiona niebo całuje
w nieskromnym brzasku promyk wiruje
na razie nikły osamotniony
i nagą piersią wielce zdziwiony

autor

13zaspa

Dodano: 2008-10-12 14:46:38
Ten wiersz przeczytano 529 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

szarman szarman

Zauwazam w Twoim wierszu jakby dwa watki co
podkreslilas swiadomie wybierajac piecio i dziesiecio
zgoskowiec . Pierwsza czesc nawiazuje do marzen ...po
czym nastepuje jakby przejscie do realnego swiata
czyli ciag dalszy tego co zrodzilo sie w marzeniach a
teraz przybralo realna postac i napewno napawa
optymizmem.To jest moja interpretacja i tak wlasnie
odczytuje Twoj piekny wiersz.

sareneczka sareneczka

Wiersz bardzo mi się podoba - miłość piękne ją
opisałeś.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »