Dwojaki Głos Sumienia

Ufffffffff...........jakby to było wczoraj;
znów się budzę z nadzieją na ustach.
Ohhh...........ktoś puka do drzwi moich'
czyżby to senny dar urzeczyswistnienia?
Wejdź prosze, bardzo głośno krzyczę;
lecz nie zapominaj, na co ciągle liczę..........
Ohh..........i usiądź przy mnie wygodnie;
opowiem ci o sobie w kilku słowach skromnie.
Uff...........bo to było wczoraj; z nadzieją poszukiwałam
strasznie szczęśliwą byłam, kiedy to dostałam.
I dlatego z promykiem słonecznym w mej duszy sie budzę;
ale mimo wszystko ciągle byt własny trudzę.
Jakby było mi mało doświadczeń przykrych z przeszlłości;
nie znam dnia; ani godziny - bo nie znam litości!!!!
Śpiewnie krzątam sie wkoło i sobie podgwizduję;
nie wiedząc nawet, że coś życie me buduje.
Dwojaki glos sumienia, dżwięcznie podpowiada,
iż wiarą zdobędziesz wszystko, a co złe odpada.
Zaraz potem kusi mnie szyderczy głos szatana;
który podpowiada "NIE BÓJ SIĘ KOCHANA"
Cóż więc jest? Po co takie echo słyszę?
Przecież i tak z trudnością biegnę w dal i dyszę.
Niewiem, co jest grane w tym całym, naszym życiu;
strzelam z broni do innych, siedząc w mym ukryciu!!!
I znowu słucham melodyjny śpiew demona;
który pozwala, by TA, to nie była ONA.
Czuję się jak w amoku, jak w klatce bez wyjścia;
gdzie okna są plastikowe, a pokój nie ma drzwi.
Wszystko jest sceną, gdzie ja jestem kukłą;
nic się nie zmienia i w chwili otępienia;
zaczyna sie mój AMOK:; moja śliczna gra.....

autor

Łasiczka

Napisany: 2004-11-17 Dodano: 2004-11-18 01:14:59

Ten wiersz przeczytano 561 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Sylabiczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie