DWUDZIESTY PIERWSZY WIEK

Tak wiele rzeczy dzisiaj się dzieje,
Tak wiele ludzi traci nadzieje,
Tak wiele wojen, a z tym wiele łez,
To nigdy nie zniknie my wiemy to też.

Dziwny jest świat bez uczuć i troski,
Ludzie się gubią w goryczy i złości,
Wszyscy się boją i w domach chowają,
Bo nikt nigdy nie wie czy jutro znów wstaną.

Taki jest świat dwudziesty pierwszy wiek,
Dużo komputerów i długi biedy śpiew,
A to wszystko ludzkiej głupoty wina,
Bo wszyscy dążą do sławy i kina.

To już nadeszło i teraz cierpimy,
Bo to jest wina tylko ludzkiej kpiny,
Teraz żałują i wznoszą swe ręce,
I proszą wciąż Boga by zabrał stąd nędzę.

Lecz to już zostanie na zawsze w tym świecie,
Gdyż ludzie są głupsi od zwierząt co w lesie,
Chadzają parami i tworzę hierarchię,
Bo wiedzą, że jedność jest bronią na zawsze.

autor

bigels

Napisany: 1992-04-29 Dodano: 2007-01-22 00:38:31

Ten wiersz przeczytano 967 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Technologia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie