Dylemat

Ładnie piszesz Danuśka o tym wrześniowym
panu...pozdrawiam serdecznie.

odwieczne dylematy

Pan pory swoje ma
jak wrzesień
i zgodnie z modą trzyma fason
wie kiedy ja rzębina da i niesie
czerwieni więcej więc tą trasą
jedzie rowerem w krótkim porach
a kiedy zrzuca liście z siebie
gotowa tylko z wiatrem tańczyć
czeka by pani zima zła
ubrała ją w białą sukienkę

Wrzesień też potrafi zawirować
w głowie. Uśmiechnęłam sie.
Pozdrawiam serdecznie

Z lekkością i przyjemnością przeczytane. Wrzesień już
jest i oby coś na dokładkę :)

Takie przenośnie własnie lubię :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Pozdrowienia ślę!

I Ja, tutaj znalazłem coś dla siebie-:)
A to wszystko przez ten wrzesień!
Z przekorą i na wesoło, obrazowo wyrażone myśli w
treści.

Fajnie tutaj!

Ładnie i lekko napisany wiersz, bardzo przyjemny w
odbiorze :)
Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo mi się podoba.
Miłego wieczoru:)

Super :) lekko z przekorą i na wesoło napisany wiersz.

Bardzo lubie Twoje wiersze Dorotko Czyta się płynnie
niczym piosenkę :)
Pozdrawiam cieplutko i sercem dziękuję :)

Kochani, bardzo dziękuję wszystkim za wgląd, za uwagi
i spostrzeżenia.
Babciu Teresko, sprawdziłam dla pewności odmianę
rzeczownika wrzesień. Mam prawidłową pisownię. Biernik
(kogo, co?) - WRZESIEŃ. Nie mniej dziękuję za
czujność.
RE - babulka : Moja obrona użytej przenośni: skoro
wrzesień może zerkać z podziwem na jarzębinę, pieścić
jej korale, rozpinać z liści...to pomogłam sobie
porównaniem, że pan tak kiedyś zachowywał się w
stosunku do guzika przy haftowanej bluzce.
Myślę, że jest tutaj zachowana poprawność :)
Pozdrawiam :)

Piękny,obrazowy, fajnie się czyta.
Mam tylko jedną wątpliwość: spotkałam (kogo,co?)
września... ale w wierszu to nie wiem czy to
obowiązek.
Pozdrawiam, za wykonanie plus

Uśmiechnął :)

z poczuciem humoru dobry tekst