DYM 2

Jeżeli zabałaganione biurko jest oznaką zabałaganionego umysłu, oznaką czego jest puste biurko? — Albert Einstein

dym rozrastał się i potężniał
rozpalony do czerwoności rozdział
zwijał się jak księga zakazana
niszczył to co względne
chociaż zabłąkany promień
przycupnął i grzał przy płomieniu
cóż znaczył słońca okruszek
gdy spierzchły nieznane tęsknoty
paliły się naprawdę ale nie spadł deszcz
co ziemię pobudza a dzień oślepł na barwy

popiół zastygł a w jego treści
tlił się żar może po latach wstanie
bo woda uświęcona teraz to początek
końca jak świt w ciemnym wydrążony.
duszy nie podmienisz
cisza usycha bez fal żyjących
w błazeńskie formy wpadła

pieśniarz nie rozwinął nitki
gdy głos zatrzaśnięty dokąd powędruje?
powiew bez korzeni - naszkicowany
odcinasz kupony wypalone pory roku
zaczadzone garbi się i płacze niknąc
sprawdź strzałą przenikliwość
miara czy zamiast skoku
a pamięć wciąż świerszczy w wieczności

i niech się nie pieści!
/UŁ/

- Tytuł i tekst mówi o obyczajach Tekst publikowany w 2008 roku i odczytany wnikliwie a obecnie naniosłam małe korekty i interpretacja także może być dowolna.Dziękuję
za każdą opinię:)Pozdrawiam serdecznie Wszystkich


Polak patriota - Brawo! intuicją element
trafiony, smutkiem zgłębiony:( Dziękuję:)
slonzok- dopowiada najważniejsze dla Niego z myśli wiersza...duszy nie podmienisz-tak:) dziękuję

napisany Łódź,28.10.2008 ula2ula poprawiony

autor

ula2ula

Dodano: 2010-11-11 17:19:25

Ten wiersz przeczytano 1571 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie