DYMEK BEZDOMNY

Jest takie miejsce na tym świecie
O którym dzieci pewnie nie wiecie
Żył kiedyś olbrzym z dymu stworzony
Czułością wielką był obdarzony

Zwali go wszyscy Dymek Bezdomny
Może dlatego, że - biedny i skromny
Wędrował wszędzie przez różne kraje
A domem jego są Himalaje

Wydaje mi się - że o tym wiecie
To są największe góry na świecie
Ponieważ w miastach był duży tłok
W obłokach krążył, podobnie jak smok

Pewnego razu to było wiosną
Chodził po łąkach gdzie kwiaty rosną
Usłyszał w dali - dziewczynki płakanie
Pyta się grzecznie - co tobie kochanie

Mam w domu kotka bardzo chorego
Proszę cię Dymku zrób coś dla niego
On taki biedny - mój ukochany
Pewnie się najadł z wiadra śmietany

Bezdomny Dymek kotka pogłaskał
Chorobę kiciuś zaraz wykasłał
Moc czarodziejską wielką posiadał
Dobrym dziewczynkom jak mógł pomagał

Razu pewnego - wczesnego ranka
Mama wysłała do szkoły Franka
Biegnąc ulicą, słyszy brzęczenie
A tu okrutne siedzą szerszenie

Na drzewie lipy rój wielki siedział
Żaden przechodzień o tym nie wiedział
Nasz mały Franio strasznie się boi
Może ktoś przyjdzie żądła rozbroi

Jest bardzo smutny nawet zmartwiony
Nie chce przez osy być ukąszony
Olbrzym co z dymu kiedyś powstał
Na wściekłe owady furii dostał

W swe płuca dym zaraz nabiera
Nozdrza ogromne - szeroko rozwiera
Policzki wydyma, niczym balony
Wszyscy myśleli że jest szalony

Wystrzelił głośno tak z wielkiej mocy
Omal mu na wierzch nie wyszły oczy
Mgła się jak mleko wnet wytworzyła
Wszystkich szkodników z drzewa zrzuciła

Teraz nasz Franuś - dumny wesoły
Ma drogę wolną, prosto do szkoły

Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2016-07-01 Dodano: 2016-07-16 14:29:52

Ten wiersz przeczytano 5175 razy

Oddanych głosów: 65

Rodzaj Bajka Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie