Dynia i brzoskwinia
„Dynia i
brzoskwinia”
Posłuchajcie moi mili
Co się przytrafiło dyni
Wiem, to brzmi niewiarygodnie-
Zakochała się w brzoskwini...
Spać nie może, wzdycha, kwili
Serce przecież się nie myli?
Zakochała się choć razem
Nie spędzili ani chwili
Chodzi, w miejscu nie usiedzi
Rano poszła do spowiedzi
Ślub planuje na całego
Dała już na zapowiedzi
Poturlała się do miasta
I pieniędzmi strasznie szasta
Suknię ślubną przymierzała
Zamówiła trunki, ciasta
Słuchaj, rzekły jej czereśnie
Czy z tym ślubem nie za wcześnie?
I czy aby ty z brzoskwinią
Nie wyglądać będziesz śmiesznie?
Por też w końcu rzekł jej w gniewie:
Dynio, powiedz mi, bo nie wiem
Jak z brzoskwinią żyć zamierzasz?
Chcesz zamieszkać z nią na drzewie?
Dynia chwilę pomyślała
W końcu sama to przyznała
Że ta miłość to pomyłka
Więc się szybko odkochała
Zapomniała o brzoskwini
Już się kocha w innej dyni
Zrozumiała, że widocznie
Serce czasem też się myli
A brzoskwinia gdzieś na drzewie
W ciszy, w słońcu, w ptaków śpiewie
Wisi sobie i dojrzewa
Nic a nic o dyni nie wie
MaW-i
Komentarze (5)
Wesoly wierszyk dla dzieci a i mnie sie podoba:-)
wesoły i miły wierszyk,,i zgadzam sie z SZUMA każy
gdzieś ma swoją połóweczkę:)Pozdrawiam:)
Fajnie napisany wiersz dla dzieci :)
Z przymrużeniem oka, acz prawdziwe :) +
jak sie kocha dzieci to się lubi takie wiersze...a z
drugiej strony i dorośli mają morał...niech każdy
znajdzie właściwą sobie połówkę